Lo lingüista Pèire Bèc a classificat ansin los dialèctes occitans e catalans.
• Lo grop gascon compren simplament lo dialècte gascon.
• Lo grop nòrd‑occitan compren lo lemosin, l’auvernhat e lo vivaroalpenc.
• Lo grop sud‑occitan compren l’ensemble provençal-niçard e lo lengadocian.
• (Lo catalan es un ancian dialècte occitan devengut una lenga independenta per de rasons istoricas, mas occitan e catalan contunhan de formar ensems un sistèma lingüistic coerent).
Una autra classificacion es possibla en seguissent de critèris diferents: es l’estructuracion supradialectala. Aquesta segonda classificacion tanben ven del lingüista Pèire Bèc (amb de reformulacions leugièras de D. Sumien).
• Lo grop arvèrnomediterranèu compren dos sosgrops.
— Lo sosgrop niçardoalpenc compren lo niçard e lo vivaroalpenc de l’èst.
— Lo sosgrop transoccitan compren lo lemosin, l’auvernhat, lo vivaroalpenc de l’oèst e lo provençal sens lo niçard.
• Lo grop preïberic compren dos sosgrops.
— Lo sosgrop occitan central compren la màger part del lengadocian sens lo sud-lengadocian.
— Lo sosgrop aquitanopirenenc compren lo gascon, lo sud-lengadocian e lo catalan.
I a de pichonas varietats a l’interior de totes los dialèctes: son los sosdialèctes que se devesisson a lor torn en parlars o parlars locals. Las diferéncias entre los dialèctes o entre los parlars son leugièras e empachan pas de se comprene. Qualques parlars demandan mai de temps d’adaptacion mas la compreneson demòra possibla.
I a fòrça mai de semblanças entre los dialèctes de l’occitan qu’entre aqueles del francés, de l’italian, de l’alemand o de l’arabi.
Près dels limits d’Occitània, i a de zònas de contacte especial amb de lengas vesinas. Demièg elas, confirmam que se parla ben occitan en Fenolhedés, a Baiona-Anglet-Biàrritz (lo Bas Ador), dins lo Creissent (vèrs Garait, Montluçon e Vichèi), a Rumans d’Isèra, dins la Zòna Grisa (las bassas Valadas Occitanas) e al País Mentonasc. Al País de Ròia se parla lo roiasc: es una varietat de transicion entre l’occitan e lo nòrd-italian (lo ligur) que sos defensors la revendican coma d’occitan.
I a qualques comunautats istoricas de lenga occitana en defòra d’Occitània. La pus coneguda e la pus vivaça es aquela de la Gàrdia, en Calàbria.